Als klein meisje wilde Derkien al juf worden. Na 15 jaar in de gehandicaptenzorg maakt ze dit nu waar, als zij-instromer. Hoe werkt dat? En hoe bevalt het haar voor de klas?

‘In februari werk ik alweer twee jaar op Sbo De Sluis. Ik begon er als onderwijsassistent. Ik had mezelf een half jaar de tijd gegeven om te ontdekken of onderwijs iets voor mij is, en daarna ben ik er voor gegaan!’

Aan het woord is Derkien Boers, zij-instromer op de Pabo. Vroeger als klein meisje zei ze al: ‘ik word juf.’ Maar na de middelbare school koos ze toch voor de zorg. ‘Ik vond toen leren niet zo leuk, heb mbo SPW gedaan en zag een hbo-opleiding daarna eerst niet zo zitten.’

Werk in de zorg

Dus gaat ze aan de slag in de gehandicaptenzorg. Het is eerst wat heftig om mensen te douchen en naar bed te brengen, maar het gaat snel beter en ze doet ook nog de hbo-opleiding SPH duaal. ‘Maar ook in die tijd waren feestjes nog leuker dan verslagen maken.’

Hoe anders is dat nu. Derkien is inmiddels getrouwd en moeder van twee kinderen. Na vijftien jaar in de zorg is ze er een beetje op afgeknapt. Het werk is zwaar en ze krijgt zelfs een burn out. Ze besluit, samen met een coach, de stap richting het onderwijs te wagen. ‘Het was wel een spannende keuze, het voelde alsof ik mijn zekerheid kwijtraakte. Totdat die coach zei: je pakt je zekerheid juist terug.

Zij-instroom

Derkien durft de stap te zetten en gaat eerst aan de slag als onderwijsassistente bij de Sluis. Dit bevalt goed en ze besluit als zij-instromer de Pabo te gaan doen. Dit kan omdat ze al een hbo-diploma op zak heeft.

‘Door weer een opleiding te beginnen is mijn leven nu wel even weer anders. Na gesprekken, een rekentoets en assessments werd ik aangenomen op de Pabo. We hebben een scholingsplan gemaakt, deze is voor iedereen anders. Je kunt het in 24 maanden doen, maar langer mag ook. In je eigen tempo. Ik heb nu zes tentamens in twee weken dus het is nu wel even afzien, maar daar kies ik zelf voor.

Voor de klas

Naast haar opleiding staat Derkien nu ook al drie dagen in de week voor de klas. Ze begon bij de kleuters, waar ze een pittig jaar beleefde. ‘Er was veel gebeurd in die groep en het was echt een sprong in het diepe. Ik probeerde vooral voor structuur en rust te zorgen in de klas. Ik had nooit gedacht dat ik de kleuters zo leuk zou vinden, ze zijn zo puur.’

Nu heeft Derkien groep 4/5 en dat vindt ze nóg leuker. ‘Daar is toch meer onderwijs, meer interactie met de kinderen. Als de dag soepel verloopt en de kinderen met een lach naar huis gaan, daar krijg ik echt een goed gevoel van.’

Spijt van ‘verloren jaren’ heeft Derkien niet. ‘Ik heb een uitstapje naar de zorg gemaakt en nu ga ik er helemaal voor. Mijn kennis uit de zorg komt ook in het onderwijs goed van pas. Het heeft denk ik zo moeten zijn.’