Na zestien jaar bij De Twijn neemt Pieter Greidanus op 9 juli afscheid als directeur. Het is een moment waar hij met gemengde gevoelens naar kijkt. “Ik voel me goed, dus het voelt eigenlijk vreemd dat ik nu moet stoppen. Ik heb er best wat moeite mee, maar ik vind het ook goed dat de nieuwe generatie het overneemt en ik ben erg blij met mijn opvolgster. Daar heb ik een heel fijn gevoel bij.”
Liefdevolle cultuur
“Door mijn gezondheidsverleden leer je nog meer waar het om gaat in het leven en dat je heel kwetsbaar bent. Dat zijn de leerlingen van de Twijn soms ook en daarom hebben we gekozen voor subjectiverend onderwijs. De ontwikkeling van de leerling als persoon staat bij ons altijd centraal. Richting een betekenisvolle plek in onze samenleving.
De Twijn was voor Pieter meer dan gewoon een werkplek: “Wat je hier met elkaar doet, is iets heel bijzonders. We werken vanuit onze grondtoon, een soort waarde waarin staat hoe je met elkaar omgaat en hoe je in de wereld staat. Liefde en vertrouwen zijn daarbij van groot belang. Dat vormt de basis van ons leven en ook van ons onderwijs.”

Pieter voor de ingang van De Twijn
Leiderschap zonder ego
Over zijn rol als directeur is hij helder: “Ego speelt hier nauwelijks een rol. We werken bijna anti-hiërarchisch. We zijn geen traditionele organisatie, maar een netwerkorganisatie. Als manager ben je er om te zorgen dat mensen samen het beste kunnen doen voor de leerlingen, vanuit hun hart en ziel. Om verbinding te creëren tussen alle lagen van de organisatie. Dat is een uitdaging, maar dat is ook het mooiste wat er is.”
Tijdens zijn afscheid wordt een intervisiemodel dat door Hogeschool VIAA is onderzocht aan de Twijn ‘teruggegeven’ . “Zo blijft de focus op de inhoud. Want ik geloof dat je het altijd samen doet. Je hebt de huidige situatie hier op school met een netwerk van mensen opgebouwd. Dat is door de Nederlandse School voor Management, (NSO-CNA) breed onderzocht.” De uitkomsten die gaan over wat volgens de deelnemers behouden zou moeten worden, maar zeker ook wat in de nabije toekomst veranderd en vernieuwd zou moeten worden, wordt op 9 juli overhandigd aan zijn opvolgster.
Ook worden er die dag beelden vertoond van de leerlingen die nu op de Twijn zitten. “Dat geeft een prachtige kijk op waar we mee bezig zijn. En daar speel ik op z’n hoogst een liefdevolle rol in.”
De samenwerking met OOZ
Pieter en zijn collega’s voelen zich verbonden met OOZ als organisatie. “Iedereen bij De Twijn voelt zich ook echt een OOZ’er. Onze ontwikkeling is mede mogelijk gemaakt door de ruimte die we van OOZ krijgen. Ik heb me altijd gesteund gevoeld om de weg te gaan die we zijn gegaan.”
Ook de ondersteunende diensten noemt hij van grote waarde. “Elke keer dacht ik: wow, er is iemand die meedenkt over HR, Communicatie, ICT… dat is uniek. Veel mensen vinden dat misschien vanzelfsprekend, maar ik heb dat nooit zo ervaren.”
Voor De Twijn en OOZ ziet hij kansen in het verder vormgeven van inclusief onderwijs. “Samenwerken met het regulier onderwijs wordt belangrijker. OOZ heeft daar de mogelijkheden voor, met al die verschillende sectoren onder één dak. We kunnen daar nog meer gebruik van maken.”
Terugkijken op een waardevolle periode
“Ik hoop dat mensen, wanneer ze terugdenken aan mijn tijd hier, aan humor en mildheid denken. Aan best serieuze dingen die ook weer van een glimlach werden voorzien. Aan de poging om oordeelloos te zijn en aan het smeden van netwerken binnen de organisatie.” Op 9 juli neemt Pieter afscheid, maar zijn visie, zijn waarden en zijn liefdevolle leiderschap blijven voelbaar voor De Twijn.

Eén van de gedichten van Pieter