Maarten van Egmond is scheikundedocent op de Thorbecke Sg m-h-a. Scheikunde is al jaren een tekortvak. Wat dat inhoudt en waarom Maarten toch voor dit vak gekozen heeft, lees je hier.
Hoe is jouw loopbaan binnen het onderwijs begonnen?
Ik heb chemische technologie gestudeerd aan de Universiteit Twente. Na mijn studie heb ik anderhalf jaar als docent op een middelbare school in Hengelo gewerkt. Toen kwam hier op de Thorbecke een fulltime baan vrij als docent natuur- en scheikunde in de bovenbouw. Ik werd aangenomen en heb jarenlang beide vakken gegeven. Tegenwoordig richt ik me volledig op de scheikunde. Ik geef graag les aan bovenbouwleerlingen, dat vind ik een leuke uitdaging. Ik werk inmiddels al drieëntwintig jaar op deze locatie en ik heb geen plannen om te vertrekken. Ons team bestaat uit vijf collega’s. Omdat we een vergelijkbare achtergrond en interesses hebben, werken we prettig samen.
Waarom heb je specifiek voor het vak scheikunde gekozen?
Ik heb scheikunde gestudeerd en weet daar dus vrij veel van. Hoewel ik ook een lesbevoegdheid voor natuurkunde heb, voelde scheikunde altijd als ‘mijn’ vak. Aanvankelijk gaf ik beide vakken, maar na verloop van tijd merkte ik dat ik in scheikunde meer expertise en enthousiasme kan overbrengen. Als docent merk ik dat als je zelf plezier hebt in je vak, dit overslaat op de leerlingen. Dat is een van de mooiste aspecten van het lesgeven.
Scheikunde is al jaren een ‘tekortvak’. Wat houdt dat precies in en waarom denk je dat dit zo is?

Maarten voor het periodiek systeem
Een tekortvak betekent dat er te weinig bevoegde docenten zijn om het vak te geven. Voor scheikunde, en technische vakken in het algemeen, geldt dat deze vaak als moeilijk worden gezien. Veel leerlingen en studenten denken dat ze dat niet aankunnen, terwijl dat zelden terecht is. Technische studies bieden uitstekende carrièremogelijkheden en goede salarissen. Dit maakt dat veel technisch geschoolde mensen voor een baan in het bedrijfsleven kiezen in plaats van voor het onderwijs. Je hart moet echt bij het onderwijs liggen, zeker als je daar langere tijd wilt blijven werken. Voor mij was die keuze snel gemaakt. Tijdens mijn studie wist ik al dat ik het onderwijs in zou gaan, omdat ik graag met leerlingen werk. Hoewel ik niet mijn volledige kennis van scheikunde gebruik op een middelbare school, geeft het lesgeven me veel meer voldoening dan werken bij een groot chemisch bedrijf. Het contact met leerlingen, hen motiveren en zien groeien in het vak, daar haal ik energie uit.
Wat spreekt jou het meeste aan in je werk?
Wat mij vooral aanspreekt is het contact met de leerlingen. De leerlingen op Thorbecke m-h-a zijn heel vriendelijk en respectvol. Ik hoor wel eens verhalen over scholen waar dat anders is, dus ik ben er extra dankbaar voor. Ook de samenwerking binnen de vaksectie is een leuk deel van mijn werk. Mijn collega’s en ik werken nauw samen en ondersteunen elkaar waar nodig. We zijn een hecht team en organiseren minimaal twee keer per jaar een etentje. Dat sociale aspect maakt mijn werk extra leuk. Daarnaast doe ik tegenwoordig ook coördinerende taken bij het examensecretariaat. Dat betekent dat ik verantwoordelijk ben voor zaken als planning, organisatie en het bestellen van examens. Het is een andere manier van werken, maar ik vind het interessant om hier naast mijn lesgevende taken mee bezig te zijn. Hoewel het soms hectisch kan zijn, lukt het altijd om alles op tijd geregeld te krijgen. Die combinatie van lesgeven en organisatorisch werk past goed bij me.
Wat zou jij zeggen tegen andere mensen die overwegen om scheikundedocent te worden, of überhaupt het onderwijs in willen gaan?
Het mooiste aan dit werk is de waardering van leerlingen. Soms zeggen ze aan het einde van het schooljaar dat ze een leuke tijd hebben gehad of dat je mentorbegeleiding een groot verschil heeft gemaakt. Dat zijn kleine, maar waardevolle momenten. Het geeft je het gevoel dat je écht iets betekent in hun leven. Als docent is het belangrijk om naar je leerlingen te luisteren en aandacht te hebben voor wat hen bezighoudt. Soms delen ze persoonlijke dingen of komen ze met problemen naar je toe. Als je hen daarbij goed kunt ondersteunen, merk je hoe dankbaar ze zijn. Dat maakt dit werk echt bijzonder en de moeite waard.

Maarten in zijn klaslokaal
Heb je nog een bijzondere anekdote die je wil delen?
In mijn eerste jaar op Thorbecke gaf ik les aan Anna Gimbrère, die inmiddels een bekende wetenschapsjournalist en presentatrice is. Zij viel op als een heel enthousiaste leerling, vooral tijdens de bètavakken. Sinds haar diplomering hebben we altijd contact gehouden. Twee jaar geleden verraste Anna me met een bijzondere uitnodiging: ze vroeg me of ik wilde aanschuiven bij het televisieprogramma van Eva Jinek. Het thema van die aflevering was ‘docenten die mij geïnspireerd hebben’. Nu is het mijn beurt om Anna te noemen. Ik kijk met veel plezier terug op de lessen met haar en haar klasgenoten. En om live aan te schuiven in de talkshow van Eva Jinek; dat was zéker een bijzondere ervaring!