Annemieke Bakker is conciërge op Kindcentrum De IJsselhof en OBS De Florens Radewijnsschool. Daarnaast is ze actief als preventiemedewerker en hoofd bhv’er. Vanuit deze rollen ondersteunt zij de basisscholen al een aantal jaar met veel plezier. Lees hier het verhaal van Annemieke.

Hoe is jouw werkproces verlopen van je opleiding tot nu?

Ik heb eerst een mbo-opleiding gevolgd en vervolgens 24 jaar in een winkel gewerkt. De vrouw van mijn chef werkte op Kindcentrum De IJsselhof, en zij vertelde mij dat hier een positie vrijkwam. In het begin deed ik allerlei administratieve taken en vanaf 2016 begon ik de conciërge te ondersteunen. Toen hij met pensioen ging zei de directeur dat ik die rol kon overnemen. Dat heb ik gedaan, en het bleek echt iets voor mij te zijn. Ik kan mijn eigen tijd indelen en regel bijna alles hier op school. En op de Florens Radewijnsschool werk ik op woensdag ook vier uur, dat doe ik nog naast mijn werk hier.

Wat spreekt je aan aan dit vak? En wat vind je (leuke) uitdagingen?

Wat ik heel erg waardeer is de vrijheid die je in dit werk hebt. Ik heb natuurlijk wel een vast dagritme, maar de activiteiten kan ik vaak wel zelf inplannen. Ik moet zeggen dat ik zelf niet heel handig ben, dus we bellen voor klusjes wel de klusjesman van OOZ. Daar wil ik me misschien nog wel eens in verdiepen, zodat ik zelf ook wat klusjes kan gaan doen. Aan de andere kant is het heel fijn dat die professionele klussers er al zijn bij OOZ, dus strikt noodzakelijk is het niet dat ik het zelf kan doen.

Wat ik soms wel lastig vind is dat het werk nooit echt af is. Er zijn eigenlijk altijd uren tekort, waardoor het een uitdaging is om taken in te plannen en overal aan toe te komen. Uiteindelijk lukt het wel; als iets geen haast heeft stel ik het uit tot ik er wél tijd voor heb. Dat is iets waar je rekening mee moet houden als conciërge.

Voel je je gewaardeerd als conciërge?

Dingen worden goed geregeld bij OOZ en ik werk hier graag. We hebben ook jaarlijks de conciërgedag, dat vind ik een heel goed initiatief. Ik vind het belangrijk om met andere conciërges te spreken en hun verhalen en ervaringen te horen. Bovendien kun je eventueel zelf dingen aankaarten die spelen op jouw school.
De leerlingen voelen zich altijd goed en veilig bij mij; sommigen noemen me zelfs de ‘baas van de school’. Logisch dat ze dat denken, want zij zien mij natuurlijk allerlei dingen regelen elke dag. De verhouding tussen mij en de leerlingen is vaak ook net anders dan die tussen hen en leerkrachten of de directeur. Dat contact met de kinderen is heel mooi. Buiten school, in het winkelcentrum bijvoorbeeld, word ik eigenlijk altijd herkend. Dat vinden mijn man en kinderen grappig om te zien.
Door collega’s word ik ook zeker gewaardeerd, vooral met vergaderingen. Dan bereid ik bijvoorbeeld de koffie of lunch voor. Laatst stond ik in de keuken uitsmijters te maken, en ik heb ook wel eens voor hamburgers gezorgd. Dat doe ik graag en collega’s vinden dat heel fijn.

Waar ben je op dit moment mee bezig op school?

Wij zijn op school bezig met een groener schoolplein en ik ben betrokken bij dit proces. Een ander leuk ‘project’ waar ik mee bezig ben is dat van de junior conciërges. Leerlingen uit groep 7 en 8 kunnen hiervoor een officiële sollicitatiebrief schrijven en die bij mij afgeven. Dan nodig ik hen uit op gesprek en selecteer ik een aantal hulp-conciërges. Dit jaar zijn dat er een stuk of twaalf. Deze leerlingen hebben het vaak even nodig om de klas uit te kunnen en even uit de drukte weg te zijn. En ze krijgen een stukje bevestiging en waardering met dit werk. Ze doen kleine klusjes, zoals het stofzuigen van de matten en het legen van de papierbakken. Doordat er een sollicitatieproces aan vooraf gaat nemen de leerlingen deze rol heel serieus.

Heb je nog een leuke anekdote die je met ons wilt delen?

In 2018 ben ik conciërge van het jaar geworden. Hiervoor wordt elk jaar een verkiezing georganiseerd door D66. Een aantal ouders hadden mij voorgedragen voor deze prijs. Ik wist van niets, maar op een ochtend kwam ik op school en stonden er camera’s en een grote groep mensen op het plein. Alle leerlingen hadden bloemen voor me bij zich – ik heb nog nooit zoveel bloemen gekregen. Ik kende de verkiezing wel, maar had nooit gedacht dat ik zou worden voorgedragen. Die waardering van de ouders en leerlingen betekende veel voor mij. Dat is andersom niet anders: ik ken bijna alle leerlingen bij naam en heb goed contact met ze. Ik ga ook elk jaar met veel plezier mee op schoolkamp met groep 8.

Wat zou je zeggen tegen collega’s die deze rol overwegen of om hen aan te sporen dit te gaan doen?

Je moet een bepaald type zijn voor dit soort werk. Flexibiliteit is onmisbaar, want een strak schema is zelden haalbaar op school. Elke dag is anders. Als je daar tegen kunt en graag met kinderen werkt heb je hiermee een fantastische baan. Ik werkte vroeger ook al veel met kinderen, en ik ben blij dat ik dat nu weer kan doen. Zelfs met de wat moeilijkere kinderen kan ik over het algemeen goed overweg. Als een kind zich niet goed gedraagt in de klas zeg ik bijvoorbeeld: ‘Kom mij maar even helpen.’ Op die manier bied ik ze de kans om de klas uit te gaan en kunnen ze toch productief bezig zijn. Zo worden ze even afgeleid. Zo’n momentje helpt hen vaak enorm. Dat is de kern van het conciërgevak; je wilt zorgen dat leerlingen, leerkrachten en andere collega’s zich fijn voelen op school.