Daniël Schuuring is conciërge op de Ambelt, locatie Herfterlaan. Vanuit die rol ondersteunt hij de school al een aantal jaar met veel plezier. De Ambelt is een bijzondere schoollocatie, omdat er gebouwen zijn voor zowel so als vso. Dit betekent dat er leerlingen van jong tot oud op deze school zitten. Benieuwd wat dit voor de rol van Daniël betekent? Lees dan hier zijn verhaal.

Hoe is jouw werkproces verlopen van je opleiding tot nu?

Ik ben begonnen met de opleiding autotechniek, waarmee je automonteur kan worden. Toen ik die had afgerond ging ik werken in de autobranche. Ik heb daarin verdieping gezocht, maar op een gegeven moment voelde ik dat ik toch verder wilde kijken. Ik was nog heel erg zoekende naar wat ik echt leuk vond. Een volgende stap was om een CIOS-opleiding te gaan doen, want sportleraar worden leek me ook wel iets voor mij. Ik kwam terecht bij de buitensportkant, waarna ik een duikopleiding heb gedaan en na een stage in Spanje daar duiklessen ben blijven geven. Een jaar later kwam ik terug en kreeg ik een nieuwe baan: ik werd dolfijnentrainer bij het Dolfinarium. Daar heb ik tien jaar gewerkt. Helaas liep ik daar een vrij heftige rugblessure op, waardoor ik een tijdje in de ziektewet zat.
Mijn vriendin werkt in het onderwijs, ook bij OOZ. Zij hoorde dat er een plek vrijkwam voor een conciërge op twee OOZ-scholen. Ik ben altijd handig geweest en werk graag met mijn handen, dus ik wilde dat wel proberen. Ik heb anderhalf jaar op die scholen gewerkt. Daarna kwam een vacature hier op de Ambelt, want de vorige conciërge ging met pensioen. In eerste instantie liep ik op donderdag met hem mee zodat ik werd ingewerkt, en op vrijdag werkte ik alleen. Het jaar daarop ben ik hier fulltime gaan werken als conciërge.

Wat spreekt je aan in dit vak? En wat vind je (leuke) uitdagingen?

Je hebt zowel veel vrijheid als veel verantwoordelijkheid. Je kunt grotendeels je dagen zelf inplannen. Dit vergt wel van je dat je het overzicht kunt bewaren en dat je prioriteiten kunt bepalen. Dit gaat mij gelukkig goed af. Ik heb hiervoor op kleinere scholen gewerkt waar het wat rustiger was. Op de Ambelt merk ik dat ik de hele dag bezig ben. We hebben hier namelijk tien gebouwen, en ik ben de enige conciërge. Je dagen zijn zo snel gevuld en dat vind ik fijn. Er zijn ook een aantal nieuwbouwprojecten geweest op deze locatie. Zo was er een project dat ongeveer een half jaar geleden in ontwikkeling is gegaan, en ik heb daar veel bij geholpen. Omdat ik het dit project grotendeels op me had genomen heb ik hier veel van geleerd. Dat was een leuke en interessante uitdaging.

Voel je je gewaardeerd als conciërge?

Ja, absoluut! Dat maakt het vak ook heel erg leuk. Je maakt eigenlijk altijd iemand blij. Als iemand iets vraagt, kun je diegene helpen en ondersteunen. Van collega’s krijg je ook zeker waardering, ik kan vanuit mijn rol vaak iets voor hen betekenen. Ook leerlingen laten regelmatig blijken dat ze mij en mijn hulp waarderen. Zeker binnen het vso zijn er een aantal leerlingen die graag naar mij toekomen om bijvoorbeeld te vragen of ik nog wat klusjes te doen heb. Naast zulke praktische redenen is het ook een soort uitlaatklep voor hen. Ik ben geen officiële vertrouwenspersoon, maar voor hen is het fijn dat ze hier terecht kunnen in een fijne en veilige situatie. Ik vind het leuk om hen hier op kleine schaal te kunnen begeleiden en ze wat bij te leren.

Waar ben je op dit moment mee bezig op school?

We hebben dus net een stuk nieuwbouwgedeelte afgerond. Dat was een groot project. En er komen nog wat verbouwingen aan, waarvoor ik veel aan het plannen ben en contact heb met andere partijen. We hebben hiervoor installateurs en andere specialisten nodig, dat werk begeleid ik deels. Er zijn dus mensen die je voor bepaalde specialistische taken inschakelt, maar er zijn ook veel dingen die ik wel zelf kan en wil doen. Die combinatie van begeleiden en zelf uitvoeren bevalt mij goed.

Heb je nog een leuke anekdote die je met ons wilt delen?

Wat ik heel mooi vind is dat twee leerlingen van vso regelmatig hierheen komen en hun verhaal met mij willen delen. Gedurende de tijd zie ik ze daarin groeien. Ik ben geen pedagogisch conciërge, maar ik kan leerlingen toch een beetje ondersteunen als ze naar me toe komen. Wat ook leuk is is de conciërgedag. Daar ontdekte ik dat het best bijzonder is dat ik als enige conciërge verantwoordelijk ben voor dit hele terrein. Het is een dag waarop je andere mensen uit het vak spreekt en het is heel leerzaam en gezellig.

Wat zou je zeggen tegen collega’s die deze rol overwegen of om hen aan te sporen dit te gaan doen?

Bij sommige mensen is het klassieke beeld van conciërges vooral koffie brengen, het kopieerapparaat bedienen en ‘te laat-briefjes’ uitschrijven. Maar als je ziet wat wij op dagelijkse basis allemaal doen, merk je pas hoe uitgebreid deze rol is. Vanuit mijn ervaring zou ik zeggen dat er dagelijks veel verschillende dingen op je af komen, dus je moet zeker van jezelf zijn en weten dat je de kwaliteiten hebt om dit werk te kunnen doen. Die taken zijn ook nog eens heel verschillend van aard. Je moet dan ook prioriteiten stellen en soms ‘nee’ zeggen als je geen tijd heb. Om dit makkelijker te maken, kan al het personeel op de Ambelt online een ticket aanmaken, en zo kan ik zelf prioriteren. Ik zeg dus standaard tegen collega’s: ‘Als er iets is, kun je het in het ticketsysteem zetten.’ Zo onthoud ik welke vragen er liggen en kan ik mijn dagen beter indelen. Je moet daarnaast sterk in je schoenen staan als conciërge. De rust kunnen bewaren in je hoofd is hierbij een belangrijke eigenschap.